Toen het vijf jaar geleden te koop werd aangeboden zijn we meteen
naar makelaar en bank gestapt. Huis Stalberg is sinds 1976 een rijksmonument
en het ligt er een beetje vervallen bij. Daar komt echter snel verandering
in want over vier maanden moet een ingrijpende restauratie achter
de rug zijn. Het dak gaat eraf, vloeren worden verwijderd, alle ramen
vernieuwd, er worden vier dakkapellen gebouwd en de oostgevel wordt
gedeeltelijk opnieuw gebouwd.
Het
kopen van een rijksmonument heeft natuurlijk consequenties. Verbouwingen,
zowel binnenshuis als buitenshuis, moeten door Gemeente,
Provincie
en Rijksmonumentendienst
goedgekeurd worden. Daartegenover staat dat verbouwingen die de instandhouding
van het monument bevorderen gedeeltelijk gesubsidieerd worden. Kosten
van onderhoud zijn in principe fiscaal aftrekbaar. |
Michel: "De subsidies zijn echt noodzakelijk. Vergeet niet dat een
restauratie enorm veel kosten met zich meebrengt. Je kunt niet zomaar
een plastic dakgootje aanbrengen, het moet een houten goot zijn met
een zinken bedekking. Bovendien weet je nooit wat je tegenkomt. Daar
kom je pas achter wanneer je een muur wegbreekt. Niemand kon ons destijds
precies vertellen hoe de toestand van het huis was dus we waren ons
bewust van de risico's."
Marjon en Michel hebben vier kinderen. Tijdens de restauratie verblijft
de familie in een caravan die op het terrein staat. De caravan werd
speciaal voor deze gelegenheid gekocht en wordt ook weer verkocht
wanneer het immense karwei geklaard is. Michel: "Het is even
behelpen maar we weten dat het de moeite waard is. Maar nogmaals,
ik hoop echt dat we geen gekke dingen gaan tegenkomen. Daar heb ik
wel eens slapeloze nachten van." |
Marjon Wiltenburg slaapt daarentegen als een roos, hoewel ook zij
zich terdege van de risico's bewust is. "Michel en ik hebben
ons de vraag gesteld wat het ergste is wat ons zou kunnen overkomen.
We kwamen tot de conclusie dat hooguit de belastingdienst voor de
deur kan staan om onze spulletjes openbaar te veilen. Wanneer je dat
vergelijkt met al het leed in de wereld, waar heb je het dan eigenlijk
nog over."
Vrienden en kennissen reageren over het algemeen positief op de zoete
inval van Marjon en Michel en steken regelmatig de helpende de hand
toe. "Sommigen nemen hun petje voor ons af, anderen vinden ons
op z'n zachts gezegd prettig gestoord. "Maar", mijmert Marjon,
"wanneer het klaar is wonen we ook op een van de de mooiste locaties
in heel Venlo. Een beetje platteland, midden in de stad. Kijk naar
beneden en je ziet een rotonde, maar naast je hangen de appeltjes
aan de bomen. Fantastisch toch!" |